Tuesday, February 1, 2011

वणवा..


5 comments:

priti said...
This comment has been removed by the author.
priti said...

khupach chaan aahe ga vaishu kavita!!!

तोच वणवा पेटवून झाली माझीच राख
आणि तीच राख घेऊन बसले मी दिसरात !!!!!!!!!!!

इंद्रधनु said...

Superb.......

kiran said...

जरी मी गेलो वणवा पटवून
तरी जळत मात्र मीच होतो
अशक्य असणाऱ्या गोष्टी
शक्य करण्याचा पर्यंत करत होतो
पण शेवटी दोन श्वास कमी पडले
आणि तुला सांगायचे राहून गेले ....
मी नसताना रडू नको म्हण्याचा आत
डोळे मात्र कायमचे मिटून गेले

स्पंदन........ मनाचे ---- मनाशी said...

great vaishu...........

Post a Comment